Dziękujemy, że wpadłeś/-aś do nas poczytać o filmach i serialach. Pamiętaj, że możesz znaleźć nas, wpisując adres był o tyle idealną osobą do sportretowania działań Władimira Putina tuż przed rozpoczęciem prezydentury w Rosji, że pełnił funkcję szefa departamentu dokumentalnego tamtejszej telewizji publicznej. Mamy więc relację z pierwszej ręki, jako że filmowiec nie odstępował Putina na krok, obserwując go przez wszystkowidzący obiektyw kamery.„Świadkowie Putina” stanowią więc dokładną i kompleksową wiwisekcję obecnego prezydenta Rosji w momencie, gdy przejmował władzę. Film zaczyna się od telewizyjnego orędzia Borysa Jelcyna, który oznajmia, że rezygnuje z urzędu prezydenta. Przez następne kilka miesięcy pełniącym jego obowiązki został Władimir Putin, który przez kolejne miesiące zaczął budować swoją pozycję w kraju. Film Manskiego krok po kroku bada metody Putina, dzięki którym stanie się w przyszłości najpotężniejszym człowiekiem w Rosji. Obserwujemy to, w jaki sposób prowadził zręczną grę o tron, zarówno z mediami, jak i opinią publiczną. Stwarzając pozory działania wedle demokratycznych reguł, piął się coraz wyżej w sondażach i budował swój własny domek z kart na Kremlu. Manski analizuje jego decyzje, np. o tym, by nie brać udziału w typowych kampaniach wyborczych, debatach czy reklamach, wskazując jako jeden z wielu świadomych wyborów zapewniających mu przyszłe zwycięstwo. I przy okazji pokazując, że już od samego początku Putin nie zamierzał podporządkowywać się typowym regułom gry. On sam zamierzał tworzyć własne filmie „Świadkowie Putina” Manski poddaje też dokładnej analizie gesty i przede wszystkim słowa Władimira Putina. Obejrzymy liczne nagrania rozmów reżysera oko w oko z obecnym „wiecznym” prezydentem Rosji. Widzimy w nich intrygującą mimikę Putina, jego grymasy, spojrzenie, styl mówienia, które stanowią fascynujący materiał do badań dla mistrzów od socjotechniki czy psychoanalizy. Tym bardziej, że, z perspektywy czasu słowa wypowiadane przez Putina zyskały liczne nadbudowy, stając się złowrogimi karykaturami, okazały się misternymi formułkami, które nie znalazły odzwierciedlenia w rzeczywistości. Sceny, w których Putin rozpływa się w superlatywach nad systemem demokratycznym występują tu w kontraście dla jego zapędów totalitarystycznych i późniejszych działań mających na celu powrót do czasów imperium sowieckiego. W jednej z rozmów rosyjski władca z pełną szczerością w głosie zwierza się, że bycie monarchą to udręka i nie chciałby takiego losu dla siebie. Wcześniej stwierdza, że trzeba przekonać lud, że robi wszystko dla dobra narodu. Później, w jednej z dyskusji bez ogródek stwierdza, że lepiej byłoby, gdyby rozmówca się z nim sam moment, w którym rozpoczął się proces przejmowania przez niego władzy w Rosji, schyłek roku, gdy naród skupiony jest na świątecznych i sylwestrowych zabawach, zdaje się być znamienny i cynicznie przemyślany. Putin zmyślnie lawiruje pomiędzy kolejnymi maskami, które przywdziewa zależnie od sytuacji bądź potrzeb politycznych. Pod tym względem „Świadkowie Putina” to naprawdę zajmujący seans. Z drugiej strony oglądanie go niemal 20 lat po wydarzeniach, o których opowiada na dobrą sprawę donikąd nie prowadzi. Nie dowiemy się z tego filmu na dobrą sprawę niczego, czego byśmy obecnie nie wiedzieli albo się nie domyślali. Zareagować też nie można w żaden sposób, bo to, co oglądamy zdarzyło się dawno temu. Mleko się samym film Manskiego niejako tylko podkreśla niemoc, bierność i niewielką siłę sprawczą filmu jako medium. A to niekoniecznie prawda. Gdyby ten film miał premierę np. w 2003 roku, może namieszałby w świecie geopolityki. Dziś są to po prostu niepokojące obrazki z przeszłości, które obnażają mechanizmy władzy na Kremlu w 2000 roku. Nie mają jednak żadnego przełożenia na obecny stan rzeczy. Choć z drugiej strony przez tę perspektywę czasową „Świadkowie Putina” pozwalają widzom zobaczyć, jak z biegiem lat, z bagażem obecnej wiedzy pewne zachowania i działania z przeszłości nabierają drugiego, głębszego znaczenia. Film „Świadkowie Putina” obejrzycie w kinach.

FilmSvideteli Putina20181 godz. 42 min. {"rate": {"id":"810034","linkUrl":"/film/%C5%9Awiadkowie+Putina-2018-810034","alt":"Świadkowie Putina","imgUrl":" podstawie materiałów z lat 1999-2000, relacji świadków wydarzeń, jakie miały miejsce po grudniu 1999 roku oraz własnych refleksji i doświadczeń z tamtego okresu reżyser tworzy filmowy portret Władimira Putina i przełomowego okresu w historii Rosji. Więcej Mniej {"tv":"/film/%C5%9Awiadkowie+Putina-2018-810034/tv","cinema":"/film/%C5%9Awiadkowie+Putina-2018-810034/showtimes/_cityName_"} {"userName":"Cinestetyk","thumbnail":" obywatel Putin","link":"/reviews/recenzja-filmu-%C5%9Awiadkowie+Putina-22543","more":"Przeczytaj recenzję Filmwebu"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} 31 grudnia 1999 roku Władimir Putin wstąpił na fotel prezydenta Rosji. Reżyser filmu Witalij Manski (dobrze znany publiczności festiwalu z filmu "Pod opieką wiecznego słońca", który zwyciężył 13. edycję Millennium Docs Against Gravity) był szefem departamentu dokumentalnego rosyjskiej telewizji publicznej, kiedy kraj przechodził z epoki31 grudnia 1999 roku Władimir Putin wstąpił na fotel prezydenta Rosji. Reżyser filmu Witalij Manski (dobrze znany publiczności festiwalu z filmu "Pod opieką wiecznego słońca", który zwyciężył 13. edycję Millennium Docs Against Gravity) był szefem departamentu dokumentalnego rosyjskiej telewizji publicznej, kiedy kraj przechodził z epoki Jelcyna do autorytarnego reżimu Putina. Był świadkiem tego, jak Putin skonsolidował swoją władzę i podjął pierwsze kroki, aby zlikwidować demokratyczne reformy Jelcyna i przywrócić w Rosji dyktaturę. Na podstawie materiałów z lat 1999-2000, relacji świadków wydarzeń, jakie miały miejsce po grudniu 1999 roku oraz własnych refleksji i doświadczeń z tamtego okresu tworzy filmowy portret Władimira Putina i przełomowego okresu w historii Rosji. Film przedstawia także innych bohaterów, w tym Michaiła Gorbaczowa i wspomnianego Borysa Jelcyna, który wybrał ambitnego 47-letniego Putina jako swojego następcę. Poznajemy też losy ekipy sztabu wyborczego, która pomogła w zwycięstwie aktualnemu prezydentowi Rosji w ówczesnych wyborach: wielu dołączyło do opozycji, dwóch zostało zamordowanych, a tylko jeden - Dmitrij Miedwiediew pozostaje blisko prezydenta, piastując fotel premiera. To dzięki podobnym obrazom i ich subtelnym kontekstom Manski odsłania prawdziwe oblicze Putina i strategie, ukryte pod niezwykle inteligentnie skonstruowaną maską. W filmie poruszające są dwie postaci: żony reżysera i Jelcyna. Żona, która na wieść, kogo namaścił Jelcyn na prezydenta od razu wiedziała, że będzie to powrót do dyktatury (nie ma to jak kobieca intuicja). I Jelcyn, który pokazany jest bardziej jako człowiek, niż polityk. To on ... więcej Abstrahując od treści filmu i wszystkich jego aspektów - czy tylko mnie tak odrzuciło pierwsze min? Doceniam wstawki z prywatnego archiwum twórcy w wielu dokumentach ale w tym przypadku wydał mi się tak irytujący, bezsensowny i odrzucający. W każdym razie, reżyser ... więcej A może miałem wygórowane oczekiwania. Wydawało mi się, że reżyser po prostu odkopał swoje dawne archiwum i stwierdził, że doda komentarz i będzie dokument. Bez specjalnie żadnego pomysłu. Najbardziej interesująca dla mnie była postać Jelcyna. I na koniec jego rozczarowanie. Jak dla mnie ... więcej Trudny w ocenie, bo może wydawać się przeciętnie zrobiony - bez fajerwerków, ale czuć intuicyjnie jego wagę. Czemu w kinach jest tak mało takich filmów (opartych na faktach, które wzbudzają do refleksji?) Porównać sobie szajs, który obecnie grają, jakieś transformersy, czy inne badziewie typu strzelaninki rodem dla półmozgów... PS. Czy tylko ja dostawałem gęsiej skórki podczas seansu?

świadkowie putina cały film